Wandelroute Nörvenich – Schloss Nörvenich & Ruïne Harff
Vanmorgen om stipt 07:30 uur vertrokken Rob Ploum en ik richting Nörvenich in Duitsland voor een wandelroute van 8 kilometer. Ons vaste wandelmaatje Jack Peeters was er helaas niet bij. Deze route stond al lange tijd in onze database, maar vandaag kwam het er eindelijk van. Omdat we de omgeving totaal niet kenden, wisten we vooraf niet wat we konden verwachten. Dat maakt het altijd spannend: wordt het een topper of een tegenvaller? Eén ding stond vast: we zouden in ieder geval Schloss Nörvenich en de ruïne van Schloss Harff aandoen.
Eerste stop: Schloss Nörvenich
We parkeerden de auto in de Hirtstraße 27 in Nörvenich en wandelden meteen richting Schloss Nörvenich. Het kasteel bleek gesloten, maar omdat de poort niet op slot zat, hebben we heel even een kleine stoute actie uitgevoerd. We zijn het terrein opgelopen, snel wat foto’s genomen en daarna netjes de poort weer gesloten.
Schloss Nörvenich, vroeger kasteel Gymnich genoemd, ligt in het district Düren (Noordrijn-Westfalen). Rond 1400 liet Wilhelm von Vlatten hier een met water omgeven kasteel bouwen. Door verbouwingen, sloop en uitbreidingen kreeg het in de 20e eeuw zijn huidige uiterlijk.
In 1982 werden er opgravingen gedaan door het Staatsmuseum van Bonn. Daarbij ontdekte men dat er op dezelfde plek vroeger een kleiner kasteel uit de 14e eeuw had gestaan. De regio kende al bewoning door Kelten, Germanen en Romeinen lang voordat er kastelen verschenen.
Het oorspronkelijke rechthoekige kasteel, ongeveer 11 bij 25 meter groot, had vier ronde hoektorens. Waarschijnlijk woonde baljuw Werner von Vlatten er tussen 1366 en 1394. Later erfde zijn zoon Wilhelm het kasteel, terwijl zijn broer de boerderij kreeg waar uiteindelijk Schloss Harff uit ontstond. In de eeuwen daarna werd het gebouw gesloopt, herbouwd en vergroot. Door huwelijken en vererving kwam het achtereenvolgens in handen van de families Scheiffart von Merode-Bornheim, Bylandt en uiteindelijk Gymnich, die het zijn huidige naam gaven.
Veel bos en weinig variatie
Na ons bezoek wandelden we via een klein park het bos in. Daar bleven we best veel kilometers lopen. Wie van bos houdt, komt hier goed aan zijn trekken, maar voor ons mocht er onderweg iets meer afwisseling zijn. Geen bijzondere vergezichten, geen open vlaktes, vooral veel bomen en paden.
Ruïne van Schloss Harff: onverwacht hoogtepunt
Aan het einde van de route bereikten we de ruïne van Schloss Harff. We wisten van tevoren al dat je er niet dichtbij kon komen vanwege instortingsgevaar. Toch wilden we graag even gluren. Toen we rondom de ruïne liepen, kwamen we bij een grote poort die openstond. Natuurlijk liepen we naar binnen, en vanaf daar hadden we ineens prachtig zicht op de restanten van het kasteel.
En toen gebeurde er iets wat je niet plant: precies op dat moment kwam de eigenaar aanlopen. Na een kort gesprek kregen we spontaan een kleine rondleiding en mochten we verrassend dichtbij de ruïne komen. We hebben uiteraard meteen flink wat foto’s gemaakt, want zo’n kans krijg je maar zelden. Tot overmaat van toeval bleek de eigenaar oorspronkelijk uit Simpelveld te komen, al woont hij al sinds 1958 in Nörvenich.
Achtergrond Schloss Harff
Schloss Harff was een waterburcht aan de Erft in Bedburg (wijk Morken-Harff). Ooit hoorde er een Engelse landschapstuin van 15 hectare en zelfs een dierentuin van 67 hectare bij. Het kasteel werd in 1348 gebouwd door Johann von Harff en had in de eeuwen daarna veel historische betekenis, onder andere door Arnold von Harff, bekend van zijn pelgrimstochten.
Het kasteel bleef lang in de familie, tot de vroege 19e eeuw. Via huwelijk ging het uiteindelijk over naar de graven Mirbach-Harff. In 1972 werd het kasteel opgeblazen vanwege de uitbreiding van de bruinkoolmijn Frimmersdorf. Nu herinneren alleen een informatiebord en een gedenksteen nog aan het oorspronkelijke complex.
Afsluiting
Na het bijzondere en onverwachte bezoek aan de ruïne liepen we terug naar de auto en zat de wandeling er alweer op.
Eerlijk is eerlijk: de route zelf was geen hoogvlieger. We liepen vooral veel door het bos en zagen onderweg niet heel veel bijzonders. Voor bosliefhebbers en gezinnen is het wel een makkelijk en toegankelijke wandeling: volledig vlak en zelfs geschikt met kinderwagen.
Omdat er onderweg weinig te zien was, hebben we dit keer minder foto’s gemaakt, maar dat gaf ons juist de kans om lekker stevig door te lopen. En dat was op zijn beurt ook weer eens fijn, hahahaha!
Reactie plaatsen
Reacties