Als kleine jongen was ik al gefascineerd door fotografie. Ik herinner me nog goed hoe ik met het fototoestel van mijn vader de wereld om me heen vastlegde. Elk volgeschoten Kodak-rolletje bracht ik vol spanning naar de drogist, in afwachting van het resultaat. Die verwondering van toen – het kunnen vangen van een moment in beeld – is me altijd bijgebleven.

Later, met meer ervaring en middelen, ben ik mijn hobby serieuzer gaan oppakken. Ik investeerde in een Nikon spiegelreflexcamera met diverse lenzen en mocht sindsdien talloze fotoreportages maken. Van sportwedstrijden tot bruiloften, van communiefeesten tot natuurreportages – elke gelegenheid bood een nieuwe uitdaging en een ander perspectief. De laatste jaren ben ik ook begonnen met het maken van filmopnames tijdens mijn wandelingen, die ik vervolgens monteer tot inspirerende wandelfilms. Zo kan ik niet alleen andere wandelliefhebbers enthousiasmeren, maar heb ik zelf ook een prachtige herinnering om op terug te kijken.

De coronaperiode bracht echter een onverwachte wending. Doordat de sportscholen tijdelijk gesloten waren, ging ik – als sportief ingesteld persoon – op zoek naar een manier om in beweging te blijven. Wandelen bleek het antwoord. Aanvankelijk was ik sceptisch, maar die eerste wandeling door het Limburgse heuvelland heeft me direct gegrepen. Ik ontdekte een regio die ik dacht te kennen, maar die zich ineens op een heel andere manier aan me openbaarde.

Sindsdien is wandelen een vast onderdeel van mijn leven geworden. Dankzij de wandelapp Komoot heb ik inmiddels talloze routes gelopen – niet alleen in Zuid-Limburg, maar ook net over de grens in Duitsland en België. Wat al die wandelingen gemeen hebben, is de rust en inspiratie die ze me bieden. En natuurlijk gaat mijn camera altijd mee.

De combinatie van wandelen en fotografie is voor mij veel meer dan alleen een hobby. Het is een manier geworden om te vertragen, om écht te zien wat er om me heen gebeurt, en om dat vast te leggen. Elk beeld vertelt een verhaal: van de ochtendnevel boven een weiland tot een vergeten kapelletje langs een bospad. Ik voel me bevoorrecht dat ik deze momenten mag vastleggen en delen met anderen.

Wat deze reis me vooral heeft geleerd, is dat je niet ver hoeft te reizen om iets bijzonders te ontdekken. De schoonheid ligt vaak letterlijk om de hoek – als je er maar oog voor hebt.

En zo blijf ik wandelen, fotograferen en ontdekken… steeds opnieuw, elke keer weer.

Wandelen. Fotograferen. Ontdekken. Elke stap een verhaal, elk beeld een herinnering.